Japan

Zaterdag 17 april: Aankomst Japan

We kwamen al vroeg aan op het vliegveld van Tokyo na een prettige vlucht in een slaapvliegtuig zoals de meisjes het noemen. Met een bus werden naar ons hotel gebracht. Het was een lange rit van 1,5 uur. Tokyo is erg groot. Het sneeuwde toen we op de snelweg reden! We waren er rond tienen. Het is 1 uur verschil met Australië. We hoorden dat we pas mochten inchecken om 15:00 of voor een kamer moesten betalen. We gingen eerst maar in de Starbucks die ook in het hotel zit, een kop koffie drinken. Toen bedachten we dat het belachelijk was dat we niet op een kamer mochten, omdat we 6 nachten in dit hotel blijven en we heel vroeg al uitchecken op de laatste dag. Of ze waren het met ons eens of ze spraken niet genoeg Engels om ons weg te krijgen, maar we hadden om 11:00 een kamer. We hadden ook bonnen voor ontbijt en lunch gehad, dus na een uitgebreide douche in onze heerlijke overdreven luxe hotelkamer, zijn we van een uitgebreid Japans buffet gaan genieten. Beneden in het hotel zitten winkeltjes waar we rondgekeken hebben. Daf viel tijdens het lunchen in de stoel in slaap. We hebben niet veel gedaan verder, de hotelkamer met ingebouwd bidet in de toilet was genoeg vermaak…...

Zondag 18 april: Tokyo centrum

We hebben het gewaagd om na een uitgebreid ontbijtbuffet de metro in te stappen naar het centrum van Tokyo. Het duurde even voor we het doorhadden met name omdat er een trein en een metro systeem in Tokyo door elkaar lopen. Maar we zijn gekomen waar we zijn wilden. Dan kom je uit de metro en sta je ineens in het hele drukke centrum van Tokyo waar we toch wel opvielen met onze blonde haren en blauwe ogen. Door een marktstraat zijn we naar de Senso-ji tempel gelopen. De tempel zelfs was in de verbouwing, maar de gebouwen eromheen waren erg mooi om te zien. Ook was de bekende Japanse lentebloesem nog duidelijk aanwezig. We zijn in een echt Japans restaurantje gaan eten, op de grond en met stokjes en dames in authentieke kleding. Met de metro zijn we naar Ginza gegaan, vergelijkbaar met Fifth Avenue van New York. Veel dure winkels en de straten waren op zondag afgesloten voor verkeer. Hierna zijn we weer terug naar het hotel gegaan wat op zich een avontuur genoeg was in de metro in Tokyo.

Maandag 19 april: Disneyland Tokyo

Het was geen streven om alle Disneyparken in de wereld een keer aan te doen, maar we zijn aardig op weg. Er zijn hier 2 parken: Tokyo Disneyland en Disney Sea. We zijn naar Tokyo Disneyland gegaan. Alles gebeurde in het Japans en bijna niemand sprak Engels, maar ach, voor de draaimolen heb je dat ook niet nodig. Het was mooi weer. Wel was het erg druk. Zou dat overal hier zo zijn? Het contrast met Nieuw Zeeland is in ieder geval erg groot.

Dinsdag 20 april: Shitamachi Museum

Eigenlijk wilden we vandaag wat verder weg uit Tokyo gaan, maar Maarten werd met nekpijn wakker dus hebben we het maar rustig aan gedaan. Internet op de hotelkamer weer geregeld en mail beantwoord. Lekker in het hotel geluncht met Japanse lekkernijen. Omdat we toch niet de hele dag binnen wilden zitten, zijn we met de trein naar het centrum gegaan om een museum te bezoeken. We liepen over de vismarkt van Tokyo waar gedroogde inktvissen en grote inktvispoten werden verkocht. Het was een museum over hoe vroeger in Japan werd geleefd. Er waren huisjes nagebouwd en op de tweede etage waren Japanse spelletjes voor de kinderen. De tijd vloog weer voorbij en in de stromende regen zijn we weer terug gegaan.

Woensdag 21 april: Nikko

Vandaag zijn we wel verder uit Tokyo weggegaan. Het was een flinke onderneming. Nikko ligt in kilometers niet zo heel ver weg, maar voor je met monorail, trein, shinkansen (sneltrein van Tokyo) en bus op de plek van bestemming bent, ben je 3 uur verder. Wel absoluut de moeite waard. Onderweg werd langzamerhand het stedelijk karakter omgeruild voor een wat landelijker beeld met bergen en rijstvelden.
Nikko ligt in een bergachtig omgeving en er lag al sneeuw op de toppen van de bergen. Het was prachtig weer. We stapten uit bij de tempels die bij de “World Heritage Sites” behoren. Na een toegangsticket te hebben gekocht, konden we bijna alle tempels in. Eerst de tuin bezocht, die erg mooi was. Myrthe begreep al snel de gewoonte van handjes en mond wassen voor je iets in ging. De tempels waren erg indrukwekkend. Je kreeg echt het gevoel van het echte of oude Japan. In Japan zijn er twee geloven: het Shinto geloof en het Boeddhisme en veel mensen hangen beiden aan en vinden ze complementair. De Shinto religie bestaat waarschijnlijk al sinds de 7^e / 8^e eeuw. Shinto betekent “Weg van de Goden”. Men gelooft dat er heilige elementen en energie in de natuurlijke krachten van de wereld ( bergen, rivieren, bliksem, wind, golven, bomen, rotsen) zijn en dat mensen daarmee zijn verbonden. De heiligdommen die voor vele gelegenheden zijn gebouwd worden “Shrines” genoemd. Deze Shrines kunnen ook naast boeddhistische tempels staan. Mensen komen hier bidden en geluk zoeken door papiertjes uit laatjes te trekken, wierook aan te steken, geld in kastjes te gooien etc. We hebben een flinke wandeling gemaakt langs verschillende tempels en pagodes en andere prachtige gebouwen. Voor ons was dit toch wel het echte Japan. Het was fantastisch om hier te lopen in de frisse berglucht en te kijken naar een bouwstijl en een geloof dat we nog nooit eerder gezien hadden. Aan het eind van de dag was het weer een lange reis naar Tokyo, maar we hebben daarna heerlijk geslapen.

Donderdag 22 april: Disney Sea

We hadden geen zin om ons weer in het verkeer van Tokyo te werpen en besloten naar het tweede park van Disney te gaan: Disney Sea. Het park ziet er erg mooi uit en er zijn veel waterattracties. Omdat Myrthe en Dafne fans zijn van Ariel was dit wel een hoogte puntje van de vakantie voor ze. Maar wij vonden het ook erg leuk omdat er veel attracties waren die nergens anders in de wereld te zien zijn. Het regende wel, maar we hebben een leuke dag gehad. Door de regen was het ook niet druk en konden we overal doorlopen. De shows waren wel in het Japans maar de acrobatiek was Cirque du Soleil waardig.

Morgen gaan we naar het vliegveld. De as wolk is weg, dus we lijken op te kunnen stijgen. We hopen iedereen snel weer in Nederland te kunnen zien!

Klik voor meer foto's hier.

Blue Mountains en Sydney

Zondag 11 april: Naar de Blue Mountains

Na 2 dagen in Dubbo te zijn geweest, redelijk in het westen van Queensland, zijn we weer op pad gegaan. We hadden een mooie route uitgestippeld via Wellington. Dat vonden we toch wel leuk om in Australië via Wellington te rijden. De routeplanner besloot echter anders en we hebben heel Wellington niet gezien! Dit werd goed gemaakt door de kangaroes onderweg. Ook zagen we ons eerste wombat verkeersbord. We zijn onderweg gestopt bij een honing proeverij waar je ook lekkere koffie kon krijgen. Daarna gepicknickt in het historische Bathurst. Hier is een museum waar ze een compleet skelet van een Tyrannosaurus Rex hebben. Dit zou de enige in Australië zijn. We kwamen erachter dat het museum om 14:00 dicht ging. Precies om die tijd stonden wij voor de deur. We mochten gelukkig nog even naar binnen om te kijken. We hoefden ook niet meer te betalen. Hierna zijn we naar Katoomba doorgereden dat midden in de Blue Mountains ligt. ’s Avonds lekker pizza gegeten in het dorpje.

Maandag: 12 april: Scenic World

Vandaag zijn we naar Scenic World geweest, een gedeelte in de Blue Mountains dat goed toegankelijk is en schitterende uitzichten heeft. De dichte eucalyptusbossen in dit gebergte geven de lucht een blauwe gloed vandaar dat deze bergen "de Blauwe Bergen" heten. Je kunt met een gondel met glazen bodem een kloof over en meteen de mooie Katoomba watervallen bekijken. Aan de overkant hebben we een flinke wandeling gemaakt naar Echo Point. Hiervandaan heb je een prachtig uitzicht op de Three sisters, een rotsformatie bestaande uit 3 kolommen. Volgens overleveringen van de Aboriginals zijn hier drie zussen (Meehni, Wimlah en Gunnedoo) versteend. Daarna gingen we weer terug met de gondel. Even verderop kon je met een heel steil treintje (52 graden) naar beneden. Hier werden vroeger de kolen mee naar boven vervoerd. Beneden in het regenwoud kon je een mooie wandeling maken tot je bij een andere gondel kwam die je weer bij het beginpunt bracht. Het is een geweldige omgeving hier.

Dinsdag 13 april: Naar Sydney

We zijn in het dorpje Wentworth Falls, naar de gelijknamige watervallen gaan kijken. Ze waren de wandeling zeker weer waard. In Glendale zijn we over een onverharde weg naar de Red Hands Cave gereden. Dit is een grot waarin zeer oude Aboriginal rockart te zien is van 500-1600 jaar oud. We zijn onderweg 1 andere auto tegen gekomen. In Sydney hebben we in de wijk Newtown een hostel gevonden dat erg leuk is. Het heeft een ijskoud zwembad en toevallig een Nederlandse eigenaar.

Woensdag 14 april: Sydney Harbour

Natuurlijk zijn we eerst maar eens met de metro naar de haven van Sydney gegaan. We hebben er een rondvaart gemaakt en veel foto’s van de brug en het operagebouw gemaakt. Het was heerlijk weer dus het was erg lekker op het water. De duurste huizen van Australië kan je hier aan het water vinden. We waren niet dapper genoeg om de brug te beklimmen. In “The Rocks”, het winkel- en cafégebied vlakbij hebben we lekker rondgeslenterd. Er is ook een klein museumpje waar we doorheen zijn gelopen.

Donderdag 15 april: Sydney national museum

Het was jammer dat Chris geen recepten mag voorschrijven in Australië, want Myrthe en Dafne hadden allebei een huidinfectie en hadden wat antibiotica nodig. We zijn dus maar een Medical Centre binnengelopen met de diagnose waardoor we binnen 10 minuten weer buiten stonden met een receptje. We hadden hierdoor wel tijd om eindelijk eens onze analoge foto’s van de onderwatercamera te ontwikkelen. Hierna zijn we naar het museum gegaan in het centrum van Sydney. Inmiddels hadden we het metrosysteem een beetje door en waren we er zo. In Hyde park hebben we onze boterhammen opgegeten. Het museum was erg mooi. Eindelijk ook wat geleerd over de Aboriginals in Australië en hun geschiedenis. Je merkt er verder erg weinig van. Dat is in Nieuw Zeeland met de Maori wel heel anders. Die zie je overal, ook in plaatsnamen, ontmoetingshuizen of gewoon op straat, zijn Maori en hun gewoonten duidelijk aanwezig. Er waren ook veel tenstoonstellingen over dieren in Australië en skeletten en een kinderafdeling waar het thema nu spinnen was. Op de handjes van de kinderen werd een spin getekend en ze konden knutselen en tekenen. Op de terugweg hebben we Japans gegeten bij de “sushi-train” waar je dus inderdaad he sushi van een lopende band mocht halen. Goede voorbereiding op onze week in Japan!

Vrijdag 16 april: naar Japan

Alle koffers weer goed ingepakt en maar hopen dat ze niet te zwaar zijn. Met de auto naar het Aquarium van Sydney gereden. We vlogen nl pas om 22:00, dus we hadden de hele dag nog. Het aquarium was erg groot, maar wel heel druk. Het leukste was de zeekoeien die je van alle kanten kon bewonderen via een glazen tunnel. Ook hebben we eindelijk een levende platypus (vogelbekdier) gezien. De tropische vissen waren prachtig, maar het is leuker om die al snorkelend in de zee te zien. We zijn in Darling Harbour gaan winkelen want het was de laatste kans om souvenirs te kopen. We zijn met de auto nog over de bekende brug gereden, maar veel uitzicht heb je dan niet. Toen zijn we doorgereden richting het vliegveld. In de buurt hebben we eerst de auto gewassen en uitgezogen voor we hemin durfden te leveren bij de verhuur maatschappij. Op het vliegveld gegeten. Het vliegtuig vertrok op tij met ons erin nadat we iedereen verzekerd hadden dat we in Tokyo bleven en niet van plan waren om door te vliegen naar in as bedekt Europa.

Op naar Japan!

Kijk voor meer foto's hier.

Queensland en New South Wales

Vrijdag 2 april: Dierendag

We zijn in Tin Can Bay. Er komen hier wilde dolfijnen vroeg in de ochtend de baai in. Om half acht waren wij er ook en zwommen er twee inderdaad al rond. Je kon bij ze in het water staan. Aanraken was echter verboden. Om 8 uur werden er visjes verkocht en deze mocht je in het water aan de dolfijnen geven. Het was erg leuk om te doen. Toen de vis op was, verdwenen ze als sneeuw voor de zon. Dit voeren is ontstaan nadat een dolfijn een tijd in de baai verbleef toen hij gewond was. De bewoners gaven hem toen vis. Sindsdien zijn ze met familie terug blijven komen. We zijn verder richting Brisbane gereden. Omdat we al zo vroeg op pad waren, kwamen we vroeger dan verwacht aan bij Caboolture. We besloten om naar de Australia Zoo te gaan. Dit is de dierentuin van de familie Irwin. Steve Irwin was de Crocodile Hunter en is met de dierentuin begonnen. Het is meer een groot park waar heel actief met de dieren wordt omgegaan. Je kan helpen bij het olifanten voeren en je mag de kangaroes eten geven. Natuurlijk was er ook een show met krokodillen, vogels en slangen. De kinderen hebben een ritje op een pony gemaakt. Ook de koalas waren weer heel leuk en zacht. Je kunt ook encounters regelen met een bepaalde diersoort, waar je dan met een klein groepje heengaat en meer leert over het beest. Zo is Maarten naar de wombats gegaan.

We hebben de dag afgesloten met een lekker Thaise Take away.

Zaterdag 3 april: Brisbane

We zijn Brisbane ingegaan. Brisbane is een grote stad met 1,6 miljoen inwoners. Er is genoeg te doen en te bekijken. Net als in Cairns is er een lagoon aangelegd bij het water, waar je gratis mag zwemmen. Dat is erg leuk. Er zijn veel winkeltjes, cafeetjes en stalletjes in de straat erachter.

Zondag 4 april: Vrolijk Pasen

We hadden chocolade paaseieren verstopt voor Myrthe en Dafne, dus de dag begon met een speurtocht. Na het paasontbijt hebben we onze spullen weer ingepakt en zijn we door Brisbane heen zuidelijk gereden naar Surfers Paradise. Wij vinden het absoluut geen paradijs met alle hoogbouw, toeristische winkeltjes en volle stranden. We hebben wel een leuk appartement met uitzicht over het strand.In de middag zijn we nog even met emmertjes en schepjes naar het strand getogen en hebben we zandkastelen gemaakt. Vanwege sterke stromingen kon er maar beperkt gezwommen worden, maar pootje baden ging natuurlijk prima.

Maandag 5 april: Regenwoud

We zijn het “Hinterland” van de Gold Coast ingereden. Hier is regenwoud en leuke minder drukke dorpjes. Onze eerste stop was de “Skywalk” waarbij je over een loopbrug door de toppen van de bomen van het regenwoud loopt. Het was mooi, maar de brug was niet zo lang. We hebben ook geen wildlife gezien, zelfs geen grote spinnen. Hierna zijn we naar de Natural Bridge gegaan, een mooie rotsformatie waar door het dak een waterval valt.

Hier hebben we gepicknicked en via een omweg zijn we weer terug gereden naar het strand.

Dinsdag 6 april: Sea World

Rondom Brisbane zijn heel veel pretparken. Een daarvan is Seaworld. Vandaag zijn we daar heen gegaan. We dachten dat we lekker op tijd gingen om een half uurtje voor de opening van de poorten er naar toe te gaan, maar er bleken meer mensen met dat idee te zijn geweest. Al met al was het behoorlijk druk, maar dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat de schoolvakantie hier in volle gang is. Net als in de Verenigde Staten is het een park met allemaal verschillende zeedieren die je gewoon kunt bekijken maar waar ook shows van te bewonderen zijn. De dolfijnenshow was erg leuk, maar dat gold ook voor de komische zeeleeuwenshow. Een van de hoogtepunten was een nagebootst koraalrif (echt koraal) waar heel veel vissen en haaien rondzwommen. Je kon er zelfs snorkelen en duiken. Naast deze dierenshows was er ook een sesamstraatdeel in het park, waar de kinderen in verschillende draaidingen konden. 's Middags was daar ook een show met alle bekende figuren uit sesamstraat, zoals Elmo en Bert en Ernie. Het park was niet heel erg groot, maar het was groot genoeg om een dag in doorte brengen.

Woensdag: Coffs Harbour

We wilden graag weer weg bij de drukte en hebben de Gold Coast achter ons gelaten. We zijn naar Coffs Harbour gereden en zijn Queensland nu uit. We zitten nu in New South Wales. Het was een flink stuk rijden dus we hebben verder niet veel activiteiten ondernomen behalve het stadje een beetje verkend en plannen gemaakt voor de rest van de reis tot aan Sydney. Onderweg moesten we wel nog stoppen voor een grote groep kangaroes die de weg over stak. Een mooi gezicht.

Donderdag 8 april: Watervall Way

We hebben even genoeg kust gezien, dus we hebben besloten om wat meer het binnenland van New South Wales in te trekken. Er zijn daar mooie natuurparken en kleinere authentiekere stadjes. We komen dan via de Blue Mountains weer bij Sydney. Vanuit Coffs Harbour zijn we via de Waterfall Way naar Tamsworth gereden. Het was een prachtige weg. Onderweg hebben we een stop gemaakt in de "old butterfactory" in Bellingen dat nu een cafe is met artcentre. De tweede stop was Dorrigo, een dorpje aan de rand van het regenwoud. We hebben een mooie wandeling in het regenwoud gemaakt. Er was ook een mooie skywalk met een prachtig uitzicht over de bergen en het regenwoud. Even verderop was weer een mooie waterval. Hierna zijn we gaan lunchen in Armidale, het eind van de waterfall way. Onze laatste stop was Tamsworth, de stad van de country music.

Vrijdag 9 april: Jubileum

Vandaag zijn we 5 jaar getrouwd. Leuk hoor om je jubileum in Australie te vieren. Mmm, waar moeten we met het volgende jubileum dan vieren.......We zijn doorgereden naar Dubbo via enkele leuke stadjes. In een van de stadjes zouden wilde koala's in de bomen zitten, maar wij hebben ze niet kunnen vinden. We zitten in een holiday park met een zwembad. Ondanks het heel koude water was het leuk om even erin te duiken. 's Avonds hebben we in een barbecue restaurant gegeten om ons jubileum te vieren en de verjaardag van mijn (schoon)vader/opa.

Zaterdag 10 april: Afrika in Australie

Vlak buiten Dubbo zat een safaripark dat we een bezoek hebben gebracht. Er waren veel verschillende beesten. De "Western Planes" zoals het landschap hier heet, lijkt wel wat op een Afrikaanse Savanne. Als we nog iets meer naar het westen zouden rijden (2 uur), zitten we in de Outback van Australie. We hebben aardig wat uurtjes in het park rondgebracht en er ook gepicknickt. Toen waren weer warm genoeg geworden om te gaan zwemmen.

Klik voor meer foto's hier.

Rondreis Australie: Great Barrier Reef

Donderdag 25 maart: Reefworld

We stonden ’s ochtends vroeg om 7 uur buiten klaar om te worden opgepikt door de bus naar de haven. Daar lag een grote catamaran voor ons en anderen klaar om naar de Whitsunday islands te gaan. We zijn op geen eiland geweest, maar daar in de buurt ligt het Great Barrier Reef. Eindelijk na een week wachten tot cycloon Ului weg was en de troep weer opgeruimd, werd er weer gevaren. Wij waren de eersten die weer de zee opgingen. Na een tussenstop op hamilton island begon het echte werk. De wond was 20-25 knopen en maakten aardig hoge golven. Er werden vele tabletten uitgedeeld tegen zeeziekte. Gelukkig zijn we inmiddels aardig wat gewend met oa de Cook Strait twee keer oversteken. Na 2 uur varen waren we bij het Great Barrier Reef, althans een deel ervan . Het hele Rif is meer dan 2000 km lang. Het is de grootste structuur door levende organismen gemaakt. Het is ook al miljoenen jaren oud. Het zijn poliepachtige organismen die een skelet vormen en dat achterlaten als ze sterven. De nieuwe generatie groeit er gewoon op verder. De groei is afhankelijk van de zon, dus mn op ondiepere plaatsten in de zee, vind je dit koraal. Chris had een duik geboekt. Op het schip werden al de eerste lessen gegeven. In een groepje van vier met een instructor, mocht ze direct na arriveren mee. Eerst een stingersuit aan. Er zitten hier vervelende kwallen in het water die erg giftig zijn. Van de box-jellyfish kan je zelfs acuut doodgaan. Over het stingersuit een wetsuit en een duikset. Flippers erbij en een bril op en klaar om kopje onder te gaan. Er werd eerst op een platform even geoefend hoe je bepaalde handelingen moet uitvoeren. Hierna gingen we aan touwen naar een diepte van 12 meter. Na wat moeite met klaren, ging het prima. Erg mooie vissen en zeekomkommers gezien. We hadden een onderwatercamera gekocht, maar dat was nog wat teveel gevraagd tijdens een eerste duik. Het koraal was prachtig en de vissen waren erg nieuwsgierig! Er was een fotograaf mee onder water. De tijd vloog voorbij. Ik weet niet eens hoe lang we echt onder zijn geweest. In de tussentijd had Maarten de meisjes helemaal aangekleed. Myrthe had het snorkelen snel onder de knie. Maarten wilde niet te ver het water in, dus met Chris heeft Myrthe gesnorkeld boven het Great Barrier Reef! Het was een groot succes! Zelfs Daf ging met haar hoofd onder water om naar de vissen te kijken,m aar had wat meer moeite om door de snorkel te ademen. Van het al dit gesnorkel werden we erg hongerig. Er was een barbecue lunchbuffet bereid en dat wat erg lekker. Hierna zijn we in een submarine-boot geweest en langs het koraal gevaren. Chris is nog voor een half uurtje de zee ingedoken om te snorkelen. De duik was spannend, maar met snorkelen zagen we veel meer. De meest mooie gekleurde vissen in alle maten kwamen voorbij. Ook grote Clamps in fantastische kleuren waren te bewonderen. Op de terugweg was de zee nog woester, maar we hebben de haven weer bereikt. Er werd nog fruit geserveerd toen we in rustigere wateren waren. Het was een geweldige dag. Echt een hoogtepunt uit onze toch al erg mooie vakantie.

Vrijdag 26 maart: Rijen, rijen, rijen in ons wagentje

Het was weer tijd om verder te reizen. Op het volgende stuk lagen niet veel bezienswaardigheden. Ook moesten we een beetje tijd inhalen vanwege de cycloon en het langer in het noorden zijn geweest. Dus vertrokken we op tijd en streken een kleine 6 uur rijden verder neer bij Rockhampton. We zitten hier midden in de natuur in een park bij een grottenstelsel. Daar gaan we morgen een kijkje nemen. Er zit hier genoeg “wildlife”. We hadden een grote kikker in de wc-pot, salamanders op de muur, kalkoenen in de tuin en wallabees op het veld. Erg leuk. We hebben nog even lekker gezwommen in het zwembad.

Zaterdag 27 maart: Grotten en winkelen

Zoals gezegd zouden we grotten gaan bekijken. Omdat we zowat naast de ingang geslapen hadden, stonden we meteen klaar voor de eerste rondleiding. Het waren grotten van limestone met als hoogtepunt een mooie kathedraal met een prachtige akoestiek. Door een heel klein kronkelgangetje kropen we terug naar het zonlicht. Hierna reden we naar het centrum van Rockhampton en daar hebben we gewinkeld. We dachten dat een mooie trip naar het nabijgelegen eiland misschien wel leuk zou zijn. Daaron reden we naar de kust en vonden een leuk vakantiepark met papagaaien in de bomen en opnieuw kikkers in de WC en de douche. We zijn uiteindelijk niet naar Keppel island gegaan, maar hebben wel heerlijk gezwommen en onze vele folders van de omgeving doorgenomen om plannen voor de komende week te maken.

Zondag 28 maart: Indrukwekkend mini-schildpadje

In een van onze folders hadden we gezien dat je bij Mon Repos in Bargara op het strand schildpadden kon zien. Van november tot januari leggen de vrouwtjes de eieren in het zand en 8 weken later beginnen deze uit te komen. De kleine schildpadjes klimmen dan uit het zand en waggelen de zee in. We hebben helaas geen grote groepen gezien, maar een schildpadje was aan de late kant en kwam in z’n eentje het nest uit en liep naar zee. Dit was al een erg mooi gezicht. De rest van het nest werd bekeken en de uitgekomen eieren geteld.

Maandag 29 maart: een stukje terug

We hadden zo van het duiken en snorkelen op het Great Barrier Reef genoten dat we het eigenlijk nog wel een keer wilden doen. We zijn nu dichtbij het allerzuidelijkste deel van het rif. Je kunt vanaf Agnes Beach met de boot naar Lady Musgrave island en van af daar duiken. Er schijnen ook veel schildpadden te zwemmen. We moesten daarvoor wel weer een klein stukje terug rijden. Voor Myrthe en Daf hebben we een snorkelsetje gekocht en in ieder zwembad wordt er druk gesnorkeld. We hebben eerst heerlijk ontbeten in het centrum van Bundaberg en wat kaarten gepost. Maarten is zelfs nog naar de kapper geweest.

Dinsdag 30 maart: Back to the Reef

We zijn naar de haven gereden waar de boot ons naar Lady Musgrave island zou brengen. Een koraal eiland op het zuidelijke deel van het Great Barrier Reef. De tocht erheen was flink ruig. Heel erg veel mensen waren zeeziek inclusief Myrthe. Toen we aankwamen zijn we ons meteen gaan omkleden en hebben snorkelspullen bij elkaar gezocht. Er zaten hier nog meer vissen dan toen we de eerste keer waren geweest. Prachtige kleuren en mooi koraal. Maarten is deze keer ook een heel eind het rif opgesnorkeld samen met Myrthe. Dafne wilde nog niet koppie onder maar zwom lekker met Chris mee. We hebben ook een wandeling over het eiland gemaakt. We werden met een glassbottom boot naar het eiland gevaren. Op de terugweg hebben we nog enorme zeeschildpadden gezien. Hierna was het tijd voor de lunch die weer heerlijk klaargemaakt was. We zijn daarna nog een keer gaan snorkelen. De weg terug was gelukkig heel kalm. Onderweg zagen we nog dolfijnen. Wat een land…..

Woensdag 31 maart: Relaxen

Omdat we het huisje zo leuk vonden, hebben we een nacht bij geboekt. We zitten ook dichtbij het strand en daar zijn we in de ochtend naar toe gegaan. Er staat een flinke stroming, dus we durfden niet te diep het water in. Het zwemmen hebben we daarna bij ons huisje wel ingehaald. Het dorpje stelt niet zoveel voor. Een supermarkt, twee cafés en wat toeristenwinkeltjes. Ach, meer heb je ook eigenlijk hier niet nodig. We hadden een oventje en Myrthe en Dafne hebben cupcakes gemaakt. ’s Avonds hebben we gebarbecued.

Donderdag 1 april: Naar Tin Can Bay

We willen niet iedere dag naar het strand en verder was er in Agnes Beach niet zoveel te doen, dus we zijn weer verder getrokken. We komen al aardig in de buurt van Brisbane wat iets over de helft is van de totale afstand die we moeten afleggen. Het was 4,5 uur rijden naar Tin Can Bay. Onderweg langs de kant van de weg gepicknickt. We waren lekker vroeg op onze nieuwe stek waar ook weer een zwembad is. Daar zijn we maar eens gaan afkoelen. Morgen gaan we naar de haven waar hier wilde dolfijnen naar de wal schijnen te komen die je dan kan voeren. Daarna trekken we dan weer verder naar het zuiden.

Klik voor meer foto's hier.

Aussie so far

Woensdag 17 maart: Australia, here we come

We moesten al om vijf uur wakker worden want om zes uur vertrok de shuttle naar het vliegveld. Officieel moet je 3 uur van tevoren aanwezig zijn voor internationale vluchten, maar dat hebben we gezien het tijdstip maar niet gedaan. Het bleek ook niet nodig te zijn, want overal kregen we voorrang omdat we kleine kinderen bij ons hadden. Het vliegtuig deed er bijna 5 uur over naar Cairns. Toen we uit het vliegtuig stapten, voelden we meteen een tropische warmte. Het was 28 graden. De koffers waren er direct en in mum van tijd zaten we in onze Nissan X-trail.
Ons eerste motel was vlakbij. Omdat het hier 3 uur vroeger was, was het nog niet zo laat en zijn we een beetje op verkenning gegaan. Boodschappen gedaan. Australische dollars gehaald en een tripje voor morgen geboekt. Het was wel een teleurstelling dat er een cycloon in aantocht was, waardoor we niet het Great Barrier Reef op konden. Niet dat we er zo graag tijdens een cycloon op varen, maar het zou een aantal dagen duren voor de wind weer zou gaan liggen. We zijn in het zwembad van ons hotel gaan zwemmen. We hebben een klein keukentje in onze kamer, dus daar kunnen we simpele dingen klaarmaken.

Donderdag 18 maart: Tropisch Regenwoud

We zijn naar de Skyrail gereden, dat is een gondel die door het regenwoud gaat. Er zijn twee tussenstops waar je in het regenwoud rond kan kijken en een mooie waterval kan zien. Bij de tweede stop bleek dat de kabelbaan gerepareerd moest worden. We hebben er 1,5 uur vast gezeten. We hebben daar wel enorme spinnen gezien. Spannend en griezelig. Ze waren zo groot als een hand van een volwassene! De vlinders spraken ons meer aan. Ook zie je overal parkieten en kakatoes rondvliegen.
Het eindpunt van de gondel was Kundara, een dorpje midden in het regenwoud. Er is daar een leuk winkelstraatje waar we wat souvenirs hebben gekocht. We hebben daarna het Koala-park bezocht. Myrthe wilde graag op de foto met een koala. Omdat ze daar nog te klein voor was, zijn Chris en Myrthe maar samen gegaan. Daarna mochten Maarten en Daffie er ook nog bij en werden er wat foto’s met de eigen camera gemaakt. Was erg leuk. Wanneer krijg je nou de kans om een koala zelf vast te houden. Er waren ook kangaroes en wallabies die je kon aaien en voeren. De slangen en krokodillen hebben we maar met rust gelaten. We zijn na een koud biertje op een terrasje teruggelopen. Met de trein zijn we teruggereden naar het beginpunt.

Vrijdag 19 maart: Nuttige dingen

We moesten vandaag nog wat pakjes posten voor jarigen in Nederland. Bovendien had de auto had een kapotte autolader waarvoor we langs de verhuurder moesten en we hadden ook weer wat boodschappen nodig. Eindelijk weer internet kunnen regelen. Dat is hier nl veel duurder en lastiger te krijgen dan in NZ. We hadden plannen om nog iets te gaan bezoeken, maar we kwamen tijdens de koffie een Nederlander tegen die in Cairns woont. Hij vertelde ons dat er de cycloon richting de kust kwam. We waren eigenlijk van plan om door te reizen naar het zuiden. We moeten tenslotte over 4 weken in Sydney zijn. Maar dat zou betekenen dat we precies op de plek zouden zijn waar de storm aan land komt. Dat leek ons geen goed plan. Ook kunnen de wegen overstromen. We zijn maar eens naar de Tourist Information gegaan om wat meer te horen. We hebben onze plannen een beetje bijgesteld. We blijven een nachtje langer in Cairns. Daarna gaan we het binnenland in. Als we weer bij de kust terugkomen iets zuidelijker, zou de storm weer weg moeten zijn. Aan het eind van de middag zijn we naar De Dome gegaan, een wildlife park op het dak van een casino! Het was erg leuk. Bijna alle dieren (behalve de krokodillen en slangen) liepen of vlogen los. Maarten werd nog door een papagaai in zijn vinger gebeten.

Zaterdag 20 maart: Krokodillen

Omdat we ons verblijf wat moesten verlengen, zijn we vandaag een stukje naar het noorden gereden. Hier is een krokodillen-farm. Langs de kust gereden. Het is een prachtige kust, al is de zee erg modderig en bruinig. Er wonen ook dodelijke kwallen in, dus dat is niet echt uitnodigend. Op de farm waren ook koala’s en wallabees, slangen en cassowaries. Deze laatste zijn bijna uitgestorven loopvogels met mooie felle kleuren. Het was erg warm vandaag. Na een tropisch buitje was het wat benauwd en ruim 30 graden.
Het park was erg mooi. Weer grote spinnen gezien. Griezelig. Krokodillen werden gevoerd en waren aardig agressief. Met een boot over de rivier gevaren en veel krokodillen gezien.
Na de farm zijn we terug gereden naar Cairns. Omdat je op veel plaatsen niet in de zee mag, is er een mooie lagoon met zout water aangelegd aan het strand. Hier hebben we heerlijk gezwommen. Na het eten vielen de dames algauw in slaap. Nu maar hopen dat het morgenochtend niet zo vroeg wakker worden is, door de jetlag.

Zondag 21 maart: Tablelands

We waren toch weer vroeg op. Alles ingepakt in onze Nissan X-Trail en op pad gegaan. We zijn een zeer bochtige weg de bergen over gereden om in het Tableland te komen. De weg was zo bochtig dat Myrthe’s ontbijt niet lang in haar maag verbleef. Als je nog een stukje verder doorrijdt (100 km) zit je al aardig in de outback van Australië. Deze Tablelands zijn een bergachtig groen landschap met delen regenwoud. We hebben platypus (vogelbekdier) proberen te spotten in Peterson’s Creek, maar dat was helaas niet succesvol. Daarna zijn we naar Atherton doorgereden. We hebben de Crystal Caves bezocht; een mooie verzameling van kristallen uit alle delen uit de wereld. Hierna op een klein terrasje koffie gedronken met versierde cupcakes.
Na verder gereden te hebben door de Tablelands zijn we bij een kaasboerderij gestopt. Hier heeft Dafne het eerste deel van de, door ons zelf georganiseerde, rondleiding gemist omdat ze lag te slapen. Net voor het yoghurt proeven werd ze wakker.
Hierna reden we naar de mooie Millaa Millaa waterval. Hier kon ook in gezwommen worden zonder dat je opgegeten werd door krokodillen, dus dat hebben we maar gedaan.
Uiteindelijk zijn we in Mission Beach aangekomen waar we in een soort stacaravan hebben geslapen. Lekker Fish and Chips van een groot vetvrij papier gegeten.

Maandag 22 maart: Verder naar het zuiden

We zaten op 25 meter van het strand. In de ochtend zijn we daarom eerst maar eens het strand opgelopen. We kunnen hier niet in de zee zwemmen omdat ook hier box-jellyfish in de zee zitten. Zonde van zo'n mooi strand hoor. We hebben toen maar geprobeerd om een kokosnoot te kraken met een stuk aangespoeld koraal. Het is niet gelukt. Verder naar het zuiden naar de stad Townsville gereden. Ons koloniale motel was vlakbij een waterpark waar we de rest van de middag hebben doorgebracht, Af en toe een tropisch regenbuitje op ons hoofd, maar we waren toch al nat. Er was een Grieks restaurant in ons motel. We hebben heerlijk gegeten op de veranda terwijl het buiten hard regende. Het koelt hier nauwelijks af en blijft ruim 25 graden.

Dinsdag 23 maart: Autopech

In Townsville is het grootste koraal aquarium van Australie. Het was inderdaad mooi en er zwommen ook duikers tussen de haaien en schildpadden. Toen we bij de auto terugkwamen zat er een grote barst van 20 cm in de voorruit. Dat was pech, want hiermee konden we niet rijden. Chris is toen met de meisjes naar een omnimax film gegaan over zeedieren. Daf vond deze zo leuk dat ze de hele film heeft geslapen. Hierna zijn we maar weer gaan zwemmen dat gaat nooit vervelen. De auto werd gemaakt en we kunnen onze reis morgen gelukkig weer vervolgen.

Woensdag 24 maart: De gevolgen van een cycloon

We hebben een lange rit naar Airlie beach gemaakt. Gelukkig zijn we allemaal inmiddels wel gewend om stukken te rijden. Op de achterbank wordt dan getekend en gespeeld en het wordt een mega-bende, maar er is geen gklaag! Onderweg heel goedkoop getankt! (85 eurocent).
Het oog van de cycloon is over Airlie beach gegaan. We zagen omgewaaide bomen en boten die op het land waren gewaaid. Dat doet je beseffen hoe sterk wind kan zijn. We konden nog niet meteen inchecken, dus zijn we een tocht naar het Great Barrier Reef gaan regelen voor morgen. Dat was weer de eerst trip na de cycloon. Op onze kamer worden we vergezeld door salamanders. Het hotel wordt vrijdag gerenoveerd en gaat dicht en dat is ook hard nodig.

Voor meer foto's klik hier.

The Far North

We waren al in het noorden van Nieuw Zeeland, maar de top van Nieuw Zeeland wordt "the far north" genoemd. De lonely planet schrijft: het klinkt afgelegen, omdat het ook zo is...... Wij gingen rondkijken en op bezoek bij kennissen die uit Wellington hiernaartoe waren verhuisd.

Woensdag 10 maart: Paihia

We zijn een kijkje gaan nemen in de haven van Whangarei. Er liggen prachtige schepen uit de hele wereld. Grote catamarans gezien en nog veel andere schepen. Aan de haven was een leuke speeltuin waar we natuurlijk niet zomaar voorbij konden lopen. Daarnaast stond een klokken museum waar we even naar binnen zijn gegaan. Aan de haven kon je op terrasjes gezellig koffie drinken. Hierna zijn we naar de Whangarei waterval gereden en aan de voet van de waterval gepicknickt.

Verder doorgereden naar Paihia. We komen nu al aardig noordelijk. Dit badplaatsje is echter nog redelijk druk en veel motels zijn volgeboekt. We vinden echter een alleraardigst backpackers hostel voor weinig geld en dat vinden we als echte Nederlanders toch wel weer leuk. We zaten vlakbij het strand en we hebben maar snel onze zwempakken aangetrokken. Na een heerlijke duik smaakte het koude bier op het terras prima. Op ons balkonnetje een pizza gegeten. Dafne viel al voor het eten in slaap. Het was een heerlijke zwoele avond.

Donderdag 11 maart: naar het paradijs

We hebben ontbeten op het balkon, het gaat echt op vakantie lijken zo. Naar het plaatsje Kerikeri gereden, waar we een chocoladefabriekje bezochten en chocola hebben geproefd en gekocht.
De volgende stop was de papagaaien boerderij. Alle soorten en maten papagaaien waren vertegenwoordigd. Ze kwamen ook op je schouder zitten. Het was niet zo groot, maar wel leuk om even te kijken.
Vlakbij was de Stone Store. Dit is het oudste stenen gebouw van Nieuw Zeeland (1832). Het werd gebruikt als opslagplaats voor de missiepost die ernaast stond. Die post was het oudste houten gebouw van NZ, helemaal gerestaureerd. Hier kreeg Maarten eindelijk zijn koffie. Aan de overkant van de rivier was een nagebouwd Maoridorpje te bewonderen. We zijn langs de hutjes gewandeld en Myrthe heeft de oude Maori WC weer in ere hersteld.

Toen zijn we naar Cable Bay gereden. Hier woont Leeann, een verloskundige die Chris in Wellington heeft ontmoet en die hierheen is verhuisd. Omdat we wat vroeg waren besloten we op het strand te gaan zitten en meloentje te eten en een duik te nemen. Daar kwamen we Alan en de kinderen al meteen tegen en Leeann zelf kwam even later. Het is hier ontzettend mooi en het strand is heerlijk. Het bier smaakt nog beter. ;s Avonds gezellig op z'n Nieuw Zeelands gebarbecued.

Vrijdag 12 maart: Bevallen in the Far North

Maarten is met Allan en de kinderen naar het strand gegaan. Chris ging met Leeann mee naar wat cliënten in Kaitaia en naar het lokale ziekenhuis. Voor dit grote gebied in Nieuw Zeeland zijn er maar 3 onafhankelijke verloskundigen. Er is ook nog een aantal ziekenhuis verloskundigen. In Kaitaia zijn 350 bevallingen per jaar maar zo’n 200 hiervan worden verplaatst naar Whangarei, een grotere stad dichterbij Auckland. Hier zitten 5 gynaecologen die dus een heel groot gebied van tweedelijns zorg voorzien. De afstand van Kaitaia naar Whangarei is ongeveer twee uur met de auto of ambulance. Moet je je voorstellen dat je na een uur persen geen progressie hebt en dan wilt overplaatsen! Er is wel een helikopter, maar die wordt alleen voor zeer dringende zaken gebruikt. Wat dringend is, wordt bepaald door de gynaecoloog in Whangarei. In Kaitaia kan alleen de echte basale verloskunde gedaan worden. Bijstimuleren, kunstverlossingen, epiduralen zijn niet mogelijk. Het is dus maar hopen dat je geen bradycardie daar krijgt. De patiënten van Leeann wonen zeer verspreid. Sommigen op de 90 mile Beach (waar ze soms met de vierwiel aangedreven auto over het strand naartoe rijdt) en anderen echt in “the valley” wat niet makkelijk te bereiken is over gravel road, kan soms wel meer dan een uur duren. Veel van de vrouwen hier zijn multipara (al eerder bevallen) en dan kan je als verloskundige wel eens te laat zijn. Je krijgt als verloskundige wel per bevalling meer betaald omdat het zo afgelegen is. Na een bevalling moet je minstens 7 keer bij iemand langs om je geld te kunnen innen. Interessant om allemaal eens te zien en te bekijken.

Zaterdag 13 maart: Strand, zand, zeesterren en vissen

We zijn naar een strand in de buurt gereden. Een deel van de weg ging over een strand. We vonden een mooi beschut plekje. Maarten ging met Allen en Luca (de oudste zoon van Leeann) vissen. Ze sloegen slechts een klein visje aan de haak die uiteindelijk nog werd opgegeten door een inktvis bovendien. Ze zagen ook een rog zwemmen. Tussen de rotsen waren veel zeesterren en zee-egels te vinden.Veel van de lokale Maori vrouwen eten deze zee-egels rauw als delicatesse. Ze schijnen vol met ijzer te zitten wat natuurlijk wel gezond is.

's Avonds zijn Maarten en Allan met nog een andere vriend met de boot de zee opgegaan om te gaan vissen. Ze kwamen met een paar grote snappers thuis. Het nadeel van zelf gevangen vis is dat je ze zelf moet schoonmaken.

Zondag 14 maart: 90-mile Beach

Dit bekende strand is eigenlijk helemaal geen 90 mijl maar slechts 55 mijl. Over het strand naar het topje van Nieuw Zeeland rijden, duurt dan nog steeds ruim 4 uur en is niet helemaal ongevaarlijk omdat je goed met de getijden rekening moet houden. Regelmatig komen er auto’s van toeristen vast te zitten in het zand. Leeann en Allan hebben allebei een vierwiel aangedreven auto en kunnen makkelijk op het zand rijden. We zijn dus een stuk over deze Beach gereden naar het stadje Ahipara. Daar hebben op het strand gezeten, maar het weer was niet geweldig. We hebben ’s avonds heerlijk de vis gegeten die Allen en Maarten gisteren hebben gevangen.

Maandag 15 maart: Eeuwenoude Kauri bomen

We hebben Leeann weer verlaten en zijn op de terugweg gegaan via de westkust. We zijn bij Hokianga met een pondje overgestoken. De westkust heeft nog op veel plaatsen de oorspronkelijke Kauri vegetatie met bomen die wel 2000 jaar oud zijn. Een van de bomen in het Waipoua forest is 51,2 meter hoog en heeft een omtrek van 13,7 meter en heeft terecht de naam “Tane Mahuta = Heer van het woud" gekregen. Deze hebben we onderweg bekeken. We hebben overnacht in Dargaville. Deze keer hadden we een oventje in het keukentje. Daar hebben we meteen goed gebruik van gemaakt door koekjes te bakken. Ook was het weer tijd om alle kleren die we in de koffer hadden te wassen.

Dinsdag 16 maart: Laatste dag in Nieuw Zeeland

Vanuit Dargaville zijn we verder via de westkust naar Auckland gereden. Myrthe heeft nog zelfgemaakte smartie-koekjes aan wegwerkers uitgedeeld. We hebben een hotel vlakbij het vliegveld geboekt omdat we heel vroeg ernaar toe moeten morgenochtend. De koffers staan weer klaar. Raar hoor, de laatste dag in Nieuw Zeeland. We hebben een fantastische tijd gehad hier. Nu is het tijd om Australie te gaan verkennen!

Klik voor meer foto's hier.