Z
aterdag 10 oktober
Zoals gezegd moesten we vroeg uit de veren omdat er een helikopter voor ons klaar stond. We moesten een klein stukje lopen naar het platform. Eigenlijk moest Myrthe bij Chris op schoot omdat ze een niet-betalende passagier was. Nou zitten er voorin de helikopter naast de piloot een klein stoeltje en een iets grotere…..Myrthe dus naast de piloot op het mooiste plekje van allemaal. Drie oudere heren achterin en Chris natuurlijk naast Myrthe ook voorin. We hebben de heren maar niet verteld dat wij maar de helft betaald hadden………De vlucht w
as fantastisch. We vlogen over de gletsjers (Franz Josef en Fox gletsjer) en langs Mount Cook, de hoogste top van de Southern Alps. Bovenop bij de gletsjer zijn we geland en mochten we uitstappen. Daar hebben we natuurlijk heel veel foto’s gemaakt. Daarna zijn we weer terug gevlogen naar het dorpje. Het was erg leuk, soms wat woest door de wind, maar Chris en Myrthe hadden een topdag. Ook over land zijn we nog naar de voet van de gletsjer gelopen. Het was een flinke wandeling door de rivierbedding maar Myrthe heeft hem helemaal zelf gelopen en Daffie helemaal zelf uitgezeten in de rugzak. Bij de gletsjer kregen we bezoek van een kea. We hebben de westkust verlaten want verder naar het zuiden over deze weg is niet mogelijk vanwege het fjordenland in het zuiden. We zijn naar Wanaka gereden. Dit was een lange rit van bijna 4 uur. Wel waren de uitzichten onderweg alweer adembenemend mooi.
aterdag 10 oktoberZoals gezegd moesten we vroeg uit de veren omdat er een helikopter voor ons klaar stond. We moesten een klein stukje lopen naar het platform. Eigenlijk moest Myrthe bij Chris op schoot omdat ze een niet-betalende passagier was. Nou zitten er voorin de helikopter naast de piloot een klein stoeltje en een iets grotere…..Myrthe dus naast de piloot op het mooiste plekje van allemaal. Drie oudere heren achterin en Chris natuurlijk naast Myrthe ook voorin. We hebben de heren maar niet verteld dat wij maar de helft betaald hadden………De vlucht w
as fantastisch. We vlogen over de gletsjers (Franz Josef en Fox gletsjer) en langs Mount Cook, de hoogste top van de Southern Alps. Bovenop bij de gletsjer zijn we geland en mochten we uitstappen. Daar hebben we natuurlijk heel veel foto’s gemaakt. Daarna zijn we weer terug gevlogen naar het dorpje. Het was erg leuk, soms wat woest door de wind, maar Chris en Myrthe hadden een topdag. Ook over land zijn we nog naar de voet van de gletsjer gelopen. Het was een flinke wandeling door de rivierbedding maar Myrthe heeft hem helemaal zelf gelopen en Daffie helemaal zelf uitgezeten in de rugzak. Bij de gletsjer kregen we bezoek van een kea. We hebben de westkust verlaten want verder naar het zuiden over deze weg is niet mogelijk vanwege het fjordenland in het zuiden. We zijn naar Wanaka gereden. Dit was een lange rit van bijna 4 uur. Wel waren de uitzichten onderweg alweer adembenemend mooi.Zondag 11 oktober
Alweer vroeg opgestaan omdat de twee wekkertjes afgingen. Daarna ontbeten en weer ingepakt. Het wordt al routine. Vandaag gaan we richting Queenstown. Eerste tussenstop was 5 minuten rijden, naar Puzzling World. Hier vind je verschillende optische illusies en een erg groot doolhof, waar gemiddeld 3 tot 5 kilometer in gelopen wordt. Nadat we de uitgang hadden teruggevonden zijn we aan het meer gaan lunchen. We hebben op slechtere plekken gepicknickt in ons leven! Een geweldig uitzicht op het meer en de met sneeuw bedekte toppen van de bergen. Na alweer een schitterende tocht over de hoogst gelegen weg (Crown Range Road, 1119,7 m boven zeeniveau) van Nieuw Zeeland door de Kawarau kloof, zijn we via Arrow Town (oud goudmijnersdorpje) naar Queenstown gereden. Queenstown (Papaioea in het Maori) is een stad met ruim 10.000 inwoners. Het ligt aan de noordoostkust van het Wakatipumeer, met “The Remarkables”, een bergketen en bekend skigebied, op de achtergrond. Sinds de jaren zeventig heeft het zich ontwikkeld tot een internationaal centrum voor avontuurlijke sporten zoals bijvoorbeeld bungee jumping en jetboat varen. Over de oorsprong van de naam van Queenstown is men het niet eens. Maar de populairste mythe gaat ervan uit dat er eens een goudzoeker in Queenstown was die riep dat het plaatsje geschikt was voor een bezoek van Koningin Victoria. In de jeugdherberg kregen we een mooie kamer waar je, als je een beetje om het hoekje kijkt, het Wakatipumeer kan zien. De vissen in dit meer, kun je door middel van een onderwater uitzichtpunt, bekijken en zelfs voeren. Terwijl we het leuke stadje aan het verkennen waren, vonden we een Japans restaurantje. De meisjes hebben daar met stokjes hun garnalen en rijst gegeten en wij hadden een heerlijke combinatie van Japanse lekkernijen.
Maandag 12 oktober
In
Queenstown is erg veel te doen. Dingen als bungyjumpen, jetboat varen, skydiven etc waren we met twee kleine meisjes niet zo voor in. We zijn heel rustig met de gondel naar Bob’s Peak gegaan. Een bergtop waarop je fantastisch uitzicht hebt over de stad, het meer en de omringende bergen. Je kunt daar met “de Luge” naar beneden. Dat zijn soort kleine sleetjes (vergelijk de bobsleetjes in Valkenburg). Dat hebben we gedaan met ieder een kind tussen de benen. In de stad zelf lekker gewinkeld. Maarten is naar de kapper geweest. We wilden een natuur cq wildpark bezoeken, maar op de plaats van bestemming aangekomen, bleek het park niet meer te bestaan.Dinsdag 13 oktober
Na het ontbijt zijn we op pad gegaan naar Dunedin aan de oostkust van het zuid eiland. Dunedin (Ōtepoti in het Maori) is de tweede stad in grootte na Christchurch op het zuid eiland. Dunedin werd in
1848 gesticht door de Free Church of Scotland. De naam komt van Dun Eidann de Keltische naam voor de Schotse hoofdstad Edinburgh. In Dunedin staat de belangrijkste universiteit van Nieuw-Zeeland, de University of Otago. Onderweg naar Dunedin hadden we pech want een grote kiezelsteen maakte een grote ster met uitlopers in onze voorruit. We zijn meteen in het volgende plaatsje naar de “carglass” gegaan om het te laten repareren. Dat kon gelukkig meteen. De jeugdherberg in Dunedin bleek een oud ziekenhuis te zijn. We zitten in een kamer op een soort paviljoen. We zijn naar het centrum gewandeld. De plannen voor morgen zijn weer gesmeed en de boekingen geregeld.Woensdag 14 oktober
Na een heerlijk ontbijt van eieren met spek waren we klaar voor een drukke dag. Als eerste was een bezoek aan de Cadbury chocoladefabriek aan de beurt. Tijdens de tour verzamelden we aardig wat chocoladerepen. Ook de paaseieren voor volgend jaar hebben we al gezien. Het was erg leuk en lekker. Daarna zijn we naar het Otago museum gegaan. Het is een groot en mooi museum. Ook leuk voor kinderen. Veel over de geschiedenis van de Pacific Islan
ders, maar ook veel dieren en skeletten van uitgestorven diersoorten zoals de moa die hier veel voorkwam. We hadden een boottripje geboekt en zijn daarvoor naar het Otago peninsula gereden. Hier leven veel dieren zoals zeeleeuwen, zeehonden, blauwe en geelogige pinguïns, meeuwen, sternen, albatrossen, Jan van Genten en aalscholvers. Op het boottochtje hebben we al die vogels gezien, de albatros inclusief. Dat was wel een mooi gezicht. Hierna zijn we doorgereden naar de Pinguïn Place. Hier worden pinguïns beschermd, en kunnen ze in hun natuurlijke omgeving worden bekeken. Er waren kleine blauwe pinguïns en grote geeloog pinguïns te zien. De eerste zijn redelijk uniek voor Nieuw Zeeland, maar komen in Nieuw Zeeland ongeveer overal voor. De geeloogpinguïn is een ander verhaal. Die houden van koud water en een gematigd klimaat. Het is dus ideaal in het zuidelijke deel van Nieuw Zeeland. Er zijn er nog maar ongeveer 4000 ter wereld en daarom hebben ze dus bescherming nodig. We hebben er een aantal op hun nesten gezien en eentje kwam zelf aanwaggelen / klimmen de berg op vanuit het water.
Donderdag 15 oktober
Vandaag was
een reisdag: van Dunedin naar Christchurch. Voordat we Dunedin uit zijn gereden zijn we nog naar de steilste (19 graden) straat ter wereld geweest en er overheen gereden. Dit was nog redelijk moeilijk voor de auto… Daarna op een bijna lege tank de stad uitgereden, voor de extra spanning onderweg. Toen we eindelijk een tankstation vonden kon er 63 liter benzine in de tank. En wij maar denken dat we een tank van 60 liter hadden.…. Verder door naar het noorden hebben we een kop koffie met taart in Palmerston gedaan, om te vieren dat we niet hoefden te duwen. In Timaru hebben we aan de haven gegeten. Eenmaal aangekomen in Christchurch was er voor het eerst in deze vakantie geen plaats in de (jeugd)herberg... Na even zoeken, zijn we uiteindelijk in een alleraardigst motelletje terecht gekomen. Hier hebben twee slaapkamer en een aparte woonkamer. Het is van alle gemakken voorzien. Het lijkt een jeugdherberg op zichzelf. Nog heerlijk gebadderd in de jacuzzi van het motel en moe naar bed.
Na een heerlijk ontbijt van eieren met spek waren we klaar voor een drukke dag. Als eerste was een bezoek aan de Cadbury chocoladefabriek aan de beurt. Tijdens de tour verzamelden we aardig wat chocoladerepen. Ook de paaseieren voor volgend jaar hebben we al gezien. Het was erg leuk en lekker. Daarna zijn we naar het Otago museum gegaan. Het is een groot en mooi museum. Ook leuk voor kinderen. Veel over de geschiedenis van de Pacific Islan
ders, maar ook veel dieren en skeletten van uitgestorven diersoorten zoals de moa die hier veel voorkwam. We hadden een boottripje geboekt en zijn daarvoor naar het Otago peninsula gereden. Hier leven veel dieren zoals zeeleeuwen, zeehonden, blauwe en geelogige pinguïns, meeuwen, sternen, albatrossen, Jan van Genten en aalscholvers. Op het boottochtje hebben we al die vogels gezien, de albatros inclusief. Dat was wel een mooi gezicht. Hierna zijn we doorgereden naar de Pinguïn Place. Hier worden pinguïns beschermd, en kunnen ze in hun natuurlijke omgeving worden bekeken. Er waren kleine blauwe pinguïns en grote geeloog pinguïns te zien. De eerste zijn redelijk uniek voor Nieuw Zeeland, maar komen in Nieuw Zeeland ongeveer overal voor. De geeloogpinguïn is een ander verhaal. Die houden van koud water en een gematigd klimaat. Het is dus ideaal in het zuidelijke deel van Nieuw Zeeland. Er zijn er nog maar ongeveer 4000 ter wereld en daarom hebben ze dus bescherming nodig. We hebben er een aantal op hun nesten gezien en eentje kwam zelf aanwaggelen / klimmen de berg op vanuit het water.Donderdag 15 oktober
Vandaag was
een reisdag: van Dunedin naar Christchurch. Voordat we Dunedin uit zijn gereden zijn we nog naar de steilste (19 graden) straat ter wereld geweest en er overheen gereden. Dit was nog redelijk moeilijk voor de auto… Daarna op een bijna lege tank de stad uitgereden, voor de extra spanning onderweg. Toen we eindelijk een tankstation vonden kon er 63 liter benzine in de tank. En wij maar denken dat we een tank van 60 liter hadden.…. Verder door naar het noorden hebben we een kop koffie met taart in Palmerston gedaan, om te vieren dat we niet hoefden te duwen. In Timaru hebben we aan de haven gegeten. Eenmaal aangekomen in Christchurch was er voor het eerst in deze vakantie geen plaats in de (jeugd)herberg... Na even zoeken, zijn we uiteindelijk in een alleraardigst motelletje terecht gekomen. Hier hebben twee slaapkamer en een aparte woonkamer. Het is van alle gemakken voorzien. Het lijkt een jeugdherberg op zichzelf. Nog heerlijk gebadderd in de jacuzzi van het motel en moe naar bed.Vrijdag 16 oktober
Via een groot stadspark, zijn we naar het centrum van Christchurch gelopen. Christchurch is de grootste stad op het zuid eiland. De stad is vernoemd naar de Christ Church van de universiteit van Oxford en ligt halverwege de Oostkust aan de monding van de rivier de Avon. De stad wordt ook wel 'De meest Engelse stad buiten Engeland' genoemd. In 1856 werd Christchurch per koninklijk besluit een sta
d en daarmee de oudste stad in Nieuw-Zeeland. Veel gebouwen in Christchurch zijn in gotische stijl en in de stad zijn veel parken en plantsoenen te vinden. Eerst zijn we op de antieke tram gestapt die een rondrit door een deel van het centrum maakt. De kathedraal hebben we een kort bezoekje gegund. Het houten plafond was wel bijzonder. Toen was het aquarium aan de beurt. Er waren daar ook kiwi’s te bewonderen. Het was wat aan het regenen. Goed weer dus om het museum te verkennen. Daar hebben we heel wat uurtjes doorgebracht. Het was een mooi en leuk museum. Ook voor kinderen erg leuk gedaan, zoals een nagebouwd straatje uit het oude Canterbury, waarin zelfs een levensgroot paard stond. Een speciale afdeling voor de kinderen om te ontdekken wat zintuigen allemaal kunnen. Er waren ook opgezette vogels, waar we er inmiddels steeds meer van gaan herkennen. Tegen sluitingstijd werden we het museum uitgezet en zijn we richting het motel gelopen. Toen we weer in de kamer waren, was er een grote doos met lego neergezet door de hoteleigenaar, dus er werd flink gebouwd tot het weer bedtijd was.
Zaterdag 17 oktober
Eigenlijk moesten we vandaag met de boot terug. Maar na een telefoontje was geregeld dat we een dagje later mee konden. Een extra dag vakantie dus. Nou, die he
bben we goed gebruikt. We zijn naar Kaikoura gereden. Na een kop koffie besloten, Chris en Myrthe dolfijnen te gaan kijken met een boot. Maarten ging met Dafne zeehonden kijken. De boottocht was geweldig! We hebben nog nooit zoveel dolfijnen bij elkaar gezien. Wat een sprongen, salto’s en capriolen. Een groep mensen ging ook zwemmen met dolfijnen. Dat gaan Chris en Inge (nichtje van Maarten) in december doen. Dit was dus een leuk voorproefje. Dat moet geweldig gaan worden in december! Na wat boodschappen zijn we naar het motel gegaan waar we in zaten, want opnieuw bleek het jeugdhotel vol te zitten. Of in ieder geval geen familie kamer te hebben voor 4 personen. Morgen gaan we naar Picton om op de boot terug naar Wellington te stappen. Het eind van een fantastische vakantie waar we nog vaak aan terug zullen denken!
Via een groot stadspark, zijn we naar het centrum van Christchurch gelopen. Christchurch is de grootste stad op het zuid eiland. De stad is vernoemd naar de Christ Church van de universiteit van Oxford en ligt halverwege de Oostkust aan de monding van de rivier de Avon. De stad wordt ook wel 'De meest Engelse stad buiten Engeland' genoemd. In 1856 werd Christchurch per koninklijk besluit een sta
d en daarmee de oudste stad in Nieuw-Zeeland. Veel gebouwen in Christchurch zijn in gotische stijl en in de stad zijn veel parken en plantsoenen te vinden. Eerst zijn we op de antieke tram gestapt die een rondrit door een deel van het centrum maakt. De kathedraal hebben we een kort bezoekje gegund. Het houten plafond was wel bijzonder. Toen was het aquarium aan de beurt. Er waren daar ook kiwi’s te bewonderen. Het was wat aan het regenen. Goed weer dus om het museum te verkennen. Daar hebben we heel wat uurtjes doorgebracht. Het was een mooi en leuk museum. Ook voor kinderen erg leuk gedaan, zoals een nagebouwd straatje uit het oude Canterbury, waarin zelfs een levensgroot paard stond. Een speciale afdeling voor de kinderen om te ontdekken wat zintuigen allemaal kunnen. Er waren ook opgezette vogels, waar we er inmiddels steeds meer van gaan herkennen. Tegen sluitingstijd werden we het museum uitgezet en zijn we richting het motel gelopen. Toen we weer in de kamer waren, was er een grote doos met lego neergezet door de hoteleigenaar, dus er werd flink gebouwd tot het weer bedtijd was.Zaterdag 17 oktober
Eigenlijk moesten we vandaag met de boot terug. Maar na een telefoontje was geregeld dat we een dagje later mee konden. Een extra dag vakantie dus. Nou, die he
bben we goed gebruikt. We zijn naar Kaikoura gereden. Na een kop koffie besloten, Chris en Myrthe dolfijnen te gaan kijken met een boot. Maarten ging met Dafne zeehonden kijken. De boottocht was geweldig! We hebben nog nooit zoveel dolfijnen bij elkaar gezien. Wat een sprongen, salto’s en capriolen. Een groep mensen ging ook zwemmen met dolfijnen. Dat gaan Chris en Inge (nichtje van Maarten) in december doen. Dit was dus een leuk voorproefje. Dat moet geweldig gaan worden in december! Na wat boodschappen zijn we naar het motel gegaan waar we in zaten, want opnieuw bleek het jeugdhotel vol te zitten. Of in ieder geval geen familie kamer te hebben voor 4 personen. Morgen gaan we naar Picton om op de boot terug naar Wellington te stappen. Het eind van een fantastische vakantie waar we nog vaak aan terug zullen denken! Voor de foto's kunnen jullie weer hier naartoe.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten